- θεοποίκιλτος
- θεοποίκιλτος, -ον (AM)ο στολισμένος με θεϊκή τέχνη.[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -ποίκιλτος (< ποικίλλω), πρβλ. πολυ-ποίκιλτος, χρυσο-ποίκιλτος].
Dictionary of Greek. 2013.
θεοποίκιλτος
Look at other dictionaries:
θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… … Dictionary of Greek
